พ่อเเม่ที่คุยกับลูกรู้เรื่อง
เรื่องการพูดคุยกับลูกนั้น
เป็นเรื่องที่ต้องปลูกฝังกันตั้งเเต่ยังเล็ก
ถ้าครอบครัวไหน ใช้ระบบเหตุผลคุยกันตั้งเเต่เเรก
เมื่อเ ด็ กๆเติบโตขึ้นเป็นวัยรุ่นก็จะพูดคุยกันง่าย
เเต่ถ้าใช้ระบบออกคำสั่ง พูดสั้นๆ ห้วนๆ
ไม่อธิบายอะไรมากนักว่าทำไม อ ย่ างไร
ทำเเบบนี้บ่อยๆ ในวันที่ลูกยังเป็นเ ด็ ก
ก็อาจเชื่อฟังเพราะจนใ จ
เพราะเขๅยังไม่มีเเรงกำลังอะไร
ยังไม่มีความคิดเป็นของตนเอง
เเต่เมื่อเขาเริ่มเติบโต โลกเริ่มกว้าง
เริ่มมีเพื่อน มีสังคมเป็นของตนเอง
อะไรๆ ที่เคยง่าย ก็ไม่ง่ายเหมือนเก่า
ในช่วงนี้พ่อเเม่ที่ไม่เคยใช้เหตุผลมาเลย
กลับอยๅกจะใช้หตุผลขึ้นมา
เเต่โดยมากก็ไม่ทันเเล้ว
เพราะเวลามันผ่านมานานมากเเล้ว
เมื่อลูกถูกฝึกมาในระบบออกคำสั่ง
ระบบที่พูดจาสั้นๆ ห้วนๆ
คราวนี้เขาก็จะใช้ระบบนี้กับพ่อเเม่บ้าง
สำหรับใครที่ลูกยังเล็ก
ก็ยังพอมีเวลา…
รีบเปลี่ยนวิธีสื่อส า รพูดคุยกับลูกเ สี ยใหม่
ออกคำสั่งให้น้อยลง สื่อส า รกันด้วยเหตุผล
อธิบายถึงที่มาที่ไป
เปิดโอกาสให้ลูกๆ
ได้เเสดงความคิดเห็นอ ย่ างเท่าเทียม
พ่อเเม่คนไหนทำได้อ ย่ างนี้
พ่อเเม่คนนั้น…
ก็รักษาความสามารถในการสื่อส า รกับลูกๆไว้ได้
เพราะการสื่อส า รไม่ได้ใช้เเค่ หนึ่งปาก สองหู
เเต่ยังต้องเติม…หนึ่งใ จ… ซึ่งเป็นสิ่งสำคัญที่สุด
ที่จะทำให้เ กิ ดความเข้าใ จ
เเบบใ จถึงใ จ… เเบบที่ทำให้พ่อเเม่ลูกมีใ จเดียวกันพูดคุยกันได้รู้เรื่อง
ทีมา พศิน อินทรวงค์
