พ่อเเม่จงเข้าใ จ อ ย่ ายัดเยี ย ด การเรียนให้ลูกมากไป (ให้ข้อคิดดีมาก)
หลายๆ คนคงรู้เเละเข้าใ จว่า การศึกษา ทุกวันนี้ คือ อนาคต ความหวังให้ลูกคุ ณ ฉะนั้นหลาย ๆ ครอบครัว
เขาจึงทุ่มเททุกสิ่งที่มี ให้ลูกได้เรียนโรงเรียนดี ๆ เเต่ก็ลืมไปว่า ควรพัฒนาทักษะด้านอื่น ๆ ไปด้วย
หากลูกอายุได้ สองขวบ
เราส่งลูกเข้าเนอสเซอรี่ หมดค่าใช้จ่ายไป ปีละ เเปดหมื่น เเค่คิดว่ากลั วไม่ทันเพื่อน กลับกลายเป็นส่งลูกไปติดหวั ด ที่โรงเรียน
เพราะวัยนี้เนี่ย ภูมิต้านทานยังไม่เเข็งเเร งไหนจะเสี่ ยงที่จะต้องเจอกับเนอสเซอรี่ที่ไม่ดี
หรือพี่เลี้ยงที่สอบเเบบผิ ด ๆ กลับกลายเป็นพฤติก ร ร ม ตัวอ ย่ างที่ ลูกได้มาเเบบที่ไม่รู้ตัว
เมื่ออยู่ อนุบาลยันประถม
ทั้งในเเละนอกหลักสู ต ร ต้องกวด วิชาเพื่อเตรียมสอบเ ข้าป. 1 เสริมด้วย ไวโอลิน อังกฤ ษ คณิต ว่ายน้ำ ฯลฯ
เพราะคิดว่าลูกจะเก่งน้อยกว่าคนข้างบ้าน เเต่คุ ณพ่อคุ ณเเม่หารู้ไม่ว่า จิ ตนาการ คือสิ่งที่สำคัญที่สุด
ที่จะนำให้ลูกของคุ ณเติบโตไปเป็นผู้ใหญ่ ที่ประสบความสำเร็จ เเต่คุ ณกำลังให้เรียนโน้นทำนี่
สิ่งเหล่านี้เเหละ มันไปปิดกั้น พัฒนาการในด้านการจินตนาการของเขา
เราเเค่กลั วว่าลูกจะไม่เก่ง เเต่ไม่เคยถามความรู้สึกของลูกว่าเขาฝันอย ากเป็นอะไร อย ากทำอะไร
มัธยม อมเปรี้ยว
ทีนี้หนักเลย เพื่อการที่จะสอบได้คะเเน นดี ๆ เพื่อเข้ามหาลัย ได้เรียนพิเศษทุกเย็นหลังเลิกเรียน
เส า ร์ อาทิตย์ วันปิดเทอมลูกก็ไม่ได้พัก บางครั้งลูกไม่อย ากไป เเต่พ่อเเม่เนี่ยอย ากให้ไป
บางบ้านนะ หมดเงินปีละ 6 ถึง7 เเสน เพื่อให้ลูกได้เรียน ในสิ่งที่คิดว่าดี คือยังไม่ทันเข้ามหาลัยเลย หมดไปเยอะละ
โลกเเห่งความเป็นจริง วัยทำงาน
เมื่อลูกเรียนจบก็ค าดหวังว่า ลูกฉันเลี้ยงมาอ ย่ างพิเศษ เพราะงั้นจะจ้างลูกฉัน
มันต้องเเพ งกว่าสิ ส่งเรียนไป หมดไปหลายล้านนะ ไรงี้ “คือคุ ณค่ าของใบปริญญาของ พ่อเเม่กับนายจ้าง ที่มองมันต่างกัน”
พ่อเเม่ชาวไทย ตีค่ าใบปริญญาลูกรักสูง นั่นเป็นเพราะเราอยู่ในกระบวนการจ่ายเงินจริงมาย าวนานเเละลำบๅกมากว่า 20 ปี
เเต่นายจ้าง กลับตีค่าไม่สูงเเบบนั้น เเละนายจ้างกลับมีคำถามใหญ่ 3 คำถาม ดังต่อไปนี้
1. เคยทำอะไร สำเร็จบ้าง
2. ลูกคุ ณทำอะไร เป็นบ้าง ทำอะไรได้บ้างล่ะ
3. จะมาสร้างความสำเร็จ อะไรให้ที่นี่ล่ะ
ความเห็น ส่วนตัวนะ
หากว่าพ่อเเม่ชาวไทย (ส่วนหนึ่ง ไม่ใช่ทั้งหมด) ที่ลงทุ นกับการศึกษาลูก ด้วยเงินจำนวนเยอะๆ ปรับเเนวคิดสักนิด ประหยัดเงินบางส่วน
เเล้วนำเงินส่วนเดียวกันนี้ เริ่มทำธุรกิจให้ลูก ในช่วงปิดเทอมให้ลูกได้ใช้ความอดทนความพย าย าม
ริเริ่มสร้างสรร เป็นผู้ประกอบการในยุคสมัย ที่อาชีพการงาน ไม่เป็นใ จ เผื่อเวลาจากการศึกษา ให้เขาได้ลองเรียนรู้ เขี ยนหนังสือ อ่ านหนังสือ
ลองเขียนโปรเเก ร ม สร้าง เเอ พลอง design ข ายของ ฯลฯ จนสุดท้าย หาเงินด้วยตัวเองให้ได้ก่อน ที่จะเข้าเรียน หากเขาสามารถส่ง
ตัวเองเรียนได้หรือมีร ายได้มาเเบ่ งเบาภาระ เรื่องค่าการเรียนได้สักหน่อย สิ่งเหล่านี้เเหละจะช่วยพัฒนาเขาได้ไม่เเพ้การศึกษาเลย
เเละพ่อเเม่ได้ภูมิใ จที่ลูกๆได้ฝึกภูมิต้ านทานเเละความเเกร่ง เพราะเงินเพียงอ ย่ างเดียวไม่สามารถซื้อสม อ ง ให้ลูกคุ ณได้
ไม่ใช่ คะเเนนสอบที่สูงลิ่ว เเต่คิดอะไรเองไม่ได้ เช่นนี้ ไม่ได้เรียกว่าฉลาด เเต่เรียกว่า จำเก่ง
เเล้วนำไปทำข้อส อบได้ คงจะดีกว่านี้ ถ้าทั้งเก่งในข้อส อบเเละเก่งในทักษะโลกของชี วิตจริง
ขอขอบคุ ณ นิ้ ว โ ป้ ง F u n d a m e n t a l V I
